تولید لوله گالوانیزه فرآیند پیچیده‌ای است که شامل چندین مرحله کلیدی می‌شود. در ابتدا، انتخاب مواد اولیه بسیار اهمیت دارد. معمولاً از فولاد کربنی برای تولید لوله‌ها استفاده می‌شود. این نوع فولاد باید دارای حداقل آلیاژهای اضافی باشد تا کیفیت نهایی لوله گالوانیزه تضمین شود. بعد از انتخاب مواد اولیه، فرآیند نورد آغاز می‌شود. در این مرحله، فولاد به شکل لوله درمی‌آید. نورد می‌تواند به دو روش گرم یا سرد انجام شود. در نورد گرم، فولاد در دماهای بالا قرار می‌گیرد تا به شکل لوله درآید، در حالی که نورد سرد بیشتر برای تولید لوله‌های با دقت بالا و قطر کوچک به کار می‌رود.
پس از نورد، سطح لوله‌ها باید آماده‌سازی شود. این مرحله شامل شست‌وشو و زدودن هرگونه آلودگی، روغن و زنگ‌زدگی است. روش‌های شیمیایی یا مکانیکی معمولاً برای این منظور به کار می‌روند. سپس، مرحله گالوانیزه کردن آغاز می‌شود. در این مرحله، لوله‌ها با یک لایه از روی (Zn) پوشش داده می‌شوند تا از زنگ‌زدگی و خوردگی محافظت شوند. این پوشش می‌تواند به دو روش انجام شود: گالوانیزه گرم و گالوانیزه الکتریکی. در روش گالوانیزه گرم، لوله‌ها به حمام روی داغ غوطه‌ور می‌شوند که این باعث ایجاد یک پوشش ضخیم و مقاوم در برابر زنگ‌زدگی می‌شود. در روش گالوانیزه الکتریکی، یک لایه نازک از روی بر روی سطح لوله به‌وسیله الکتریسیته قرار می‌گیرد که معمولاً برای تولید لوله‌های با ضخامت کم و دقت بالا به کار می‌رود.
پس از گالوانیزه کردن، لوله‌ها باید خنک و خشک شوند. این مرحله معمولاً با استفاده از سیستم‌های خنک‌کننده و خشک‌کن‌های ویژه انجام می‌شود. بعد از خنک‌سازی، لوله‌ها تحت تست‌های کیفیت قرار می‌گیرند. این تست‌ها شامل بررسی ضخامت پوشش روی و آزمایش‌های غیر مخرب است تا از کیفیت و مقاومت لوله‌ها اطمینان حاصل شود. در نهایت، پس از اتمام تمامی مراحل تولید و تست کیفیت، لوله‌ها بسته‌بندی می‌شوند و برای حمل و نقل آماده می‌شوند. بسته‌بندی مناسب به‌منظور جلوگیری از آسیب به لوله‌ها در حین حمل و نقل بسیار مهم است.
به‌طور کلی، تولید لوله گالوانیزه یک فرآیند دقیق و پیچیده است که با استفاده از فناوری‌های مدرن و مواد اولیه با کیفیت، لوله‌هایی با مقاومت بالا در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی تولید می‌شود. این لوله‌ها در صنایع مختلف، از جمله ساختمان‌سازی و تأسیسات، به‌کار می‌روند و نیازهای متنوع صنایع را برآورده می‌سازند.
1. انتخاب مواد اولیه
برای تولید لوله گالوانیزه، معمولاً از فولاد کربنی استفاده می‌شود. کیفیت این فولاد بر روی خواص نهایی لوله تأثیر زیادی دارد. فولاد مورد استفاده باید دارای حداقل آلیاژهای اضافی باشد تا از کیفیت بالای لوله‌های گالوانیزه اطمینان حاصل شود.
2. فرآیند نورد
پس از انتخاب مواد اولیه، لوله‌ها به‌وسیله نورد گرم یا سرد شکل‌دهی می‌شوند. در نورد گرم، فولاد در دماهای بالا نورد می‌شود تا به شکل لوله درآید. نورد سرد معمولاً برای تولید لوله‌های با دقت بالا و قطر کوچک به‌کار می‌رود. این مرحله می‌تواند شامل مراحل کشش و تغییر قطر لوله نیز باشد.
3. آماده‌سازی سطح
برای گالوانیزه کردن لوله، سطح آن باید تمیز و آماده باشد. این مرحله شامل شست‌وشو و زدودن هرگونه آلودگی، روغن و زنگ‌زدگی از سطح لوله است. اغلب از روش‌های شیمیایی یا مکانیکی برای آماده‌سازی سطح استفاده می‌شود.
4. گالوانیزه کردن
گالوانیزه کردن به معنای پوشش‌دهی سطح لوله با لایه‌ای از روی (Zn) است. این کار معمولاً به دو روش انجام می‌شود:
- گالوانیزه گرم: در این روش، لوله‌ها به حمام روی داغ غوطه‌ور می‌شوند. این روش باعث ایجاد یک پوشش ضخیم و مقاوم در برابر زنگ‌زدگی می‌شود. لایه روی به لوله متصل می‌شود و از آن در برابر عوامل محیطی محافظت می‌کند.
- گالوانیزه الکتریکی: در این روش، یک لایه نازک از روی بر روی سطح لوله به‌وسیله الکتریسیته و محلول‌های شیمیایی قرار می‌گیرد. این روش معمولاً برای تولید لوله‌های با ضخامت کم و دقت بالا استفاده می‌شود.
5. خنک‌سازی و خشک‌کردن
پس از گالوانیزه کردن، لوله‌ها باید به‌طور کامل خنک شوند و هرگونه رطوبت از سطح آن‌ها زدوده شود. این مرحله معمولاً با استفاده از سیستم‌های خنک‌کننده و خشک‌کن‌های ویژه انجام می‌شود.
6. تست کیفیت
لوله‌های گالوانیزه باید تحت تست‌های کیفیت قرار بگیرند. این تست‌ها شامل بررسی ضخامت پوشش روی، تست‌های مکانیکی و آزمایش‌های غیر مخرب (NDT) است. هدف از این تست‌ها اطمینان از کیفیت و مقاومت لوله‌ها در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی است.
7. بسته‌بندی و حمل و نقل
پس از اتمام تمامی مراحل تولید و تست کیفیت، لوله‌ها بسته‌بندی می‌شوند و برای حمل و نقل آماده می‌گردند. بسته‌بندی مناسب به‌منظور جلوگیری از آسیب به لوله‌ها در حین حمل و نقل بسیار مهم است.